जहाज र अरु तीन छोटा कविता
ओ जहाजहरू,
जो मनको समुन्द्रमा हिंडिरहन्छौ
किन मलाई किनारै किनार छाडेर
आफू मात्र निस्किन्छौ ?
घरतिरको यात्रामा ।
****
म राप निभिसकेको
ताप सकिसकेको
उदास मृत्यु बाँचिरहेको
आफ्नै लासको खरानीलाई
शय्या बनाएर सुतेको
एक ठुटो चुरोट
आफैंमा अपूर्ण
संतृप्त यद्यपि अतृप्त
खोक्रो काव्य
जसमा कोरिएका बेहिसाब भावनाहरू
आज तुहिएका छन्
कुहिएका छन्
जसले वरिपरिको वातावरण प्रदूषित बनाएका छन् ।
****
तिमी आउँदा रचनागर्भ धारण गरेर आउनु
जसलाई उपयोग गरेर मेरो
सेल्फ पोर्टेट लेख्न सकियोस्
जसमा हार खानु, अन्धकारमा बिलाउनु
पलपल मृत्यु भोग्नु, भीडमा भासिनु
कैयौं दर्जन शब्दहरु भेटिउन्
हजारौं पैतालामुनि बाँचिरहेका
निरस पात, फूलका केही पत्रदलहरू
बढार्दै मेरो हत्केलामा थमाइदिनु
बिहान बेलुका परिचित गल्लीमा
घस्रिने छायाँरूको सुगन्ध
मेरो दैनिकीमा थपिदिनु
जसले गर्दा हरेक श्वासमा ऐंठन भरिदियोस्
हरेक स्वप्नमा मेरो घाँटी निचोरोस् ।
****
कुनै बेला औंशीले डसिरहने ओठमा
यति बलिष्ठ कमल फुल्नेछ कि
ऊ हरेक आँधीलाई बहारस्वरूप
स्वीकार गर्नेछ ।
कविता
ओ जहाजहरु
कञ्चन बस्नेत
ओ जहाजहरू,
जो मनको समुन्द्रमा हिंडिरहन्छौ
किन मलाई किनारै किनार छाडेर
आफू मात्र निस्किन्छौ ?
घरतिरको यात्रामा ।
****
म राप निभिसकेको
ताप सकिसकेको
उदास मृत्यु बाँचिरहेको
आफ्नै लासको खरानीलाई
शय्या बनाएर सुतेको
एक ठुटो चुरोट
आफैंमा अपूर्ण
संतृप्त यद्यपि अतृप्त
खोक्रो काव्य
जसमा कोरिएका बेहिसाब भावनाहरू
आज तुहिएका छन्
कुहिएका छन्
जसले वरिपरिको वातावरण प्रदूषित बनाएका छन् ।
****
तिमी आउँदा रचनागर्भ धारण गरेर आउनु
जसलाई उपयोग गरेर मेरो
सेल्फ पोर्टेट लेख्न सकियोस्
जसमा हार खानु, अन्धकारमा बिलाउनु
पलपल मृत्यु भोग्नु, भीडमा भासिनु
कैयौं दर्जन शब्दहरु भेटिउन्
हजारौं पैतालामुनि बाँचिरहेका
निरस पात, फूलका केही पत्रदलहरू
बढार्दै मेरो हत्केलामा थमाइदिनु
बिहान बेलुका परिचित गल्लीमा
घस्रिने छायाँरूको सुगन्ध
मेरो दैनिकीमा थपिदिनु
जसले गर्दा हरेक श्वासमा ऐंठन भरिदियोस्
हरेक स्वप्नमा मेरो घाँटी निचोरोस् ।
****
कुनै बेला औंशीले डसिरहने ओठमा
यति बलिष्ठ कमल फुल्नेछ कि
ऊ हरेक आँधीलाई बहारस्वरूप
स्वीकार गर्नेछ
अनि कुनै पोखरी झैं प्रच्यावुक मन
जो अबेरसम्म तरंगित भइरहन्छ
सूक्ष्माकार अवरोधहरूमा
हिमालयका नदीहरू झैं
समुन्द्रमा समाधिस्थ हुन दौडिने छ ।
– यस समाचारको श्रोत : Online Khabar हो ।